De Limburger 20 mei 2017
De Smoeshaan is een kroeg aan de Leidsekade in Amsterdam, naast Theater Bellevue,.
Al vijfentwintig jaar houden wij daar onze presentaties. Al zing ik in het Limburgs, als Nederlandse artiest wil ik mijn platen ook ten doop houden in Amsterdam. Want in die buurt zitten alle landelijke media en die komen niet naar Roermond. Ja, wel bij aardbevingen, overstromingen of als er een wethouder omkukelt. Maar anders niet.
Wellicht denkt u: waarom in De Smoeshaan? Nou, vanwege het Limburgse bier dat ze daar al een kwart eeuw tappen. Toentertijd vond de directeur van, ik zal geen merk noemen, een brouwerij uit Gulpen het leuk om ons in natura te steunen met gerstenat. De nieuwe bierleiding vindt dat gelukkig nog steeds.
Vijfentwintig jaar geleden overhandigde Huub Stapel mij het eerste exemplaar van de CD ‘Blood’. In mijn plakboek zit nog een foto. Waat ’n menkes!
Afgelopen maandag werd De Liedjeskast gelanceerd. Dit is een gratis on line programma op oefenen.nl, bedacht door mijn vrouw Marjan Suilen, om taalregels te leren. Samen schreven we de liedjes. Tweede Kamer-voorzitter Khadisha Arib nam de CD in ontvangst. Vanwege haar waren maandag ook twee kamerleden van de partij. Nou moe! Eén twitterde zelfs over De Liedjeskast.
In 1992 hadden we nog een fax en zeker geen mobiele telefoon. De uitdrukking ‘vaste lijn’ bestond ook nog niet. Want dat was de enige lijn die je had. Toen moest je gewoon optelefoneren naar Amsterdam om een hotel te reserveren. Tegenwoordig is er daar geen kamer meer te krijgen en had Marjan via een of andere website een mooi appartement aan de Ceintuurbaan gehuurd. Drie hoog. Ik wordt nu nóg bang als ik denk aan die akelig lange smalle trap.
Blood was mijn eerste plaat die alleen op CD verscheen. Het voorafgaande album was nog geperst op vinyl. Nu is mijn muziek behalve op CD ook te beluisteren op Spotify.
Als je dat zo bekijkt zou je denken: Waat is t’r toch väöl verangerd wó. Maar is dat wel zo? Zijn dit eigenlijk niet allemaal randverschijnselen? Want een goed liedje blijft een goed liedje, of het nou op LP, CD of iTunes staat. En leuke mensen blijven leuke mensen, of ze je nou bellen met een iPhone 25 of op de vaste lijn. Hetzelfde geldt trouwens ook voor klootzakken.
Maar sommige dingen zijn in vijfentwintig jaar gelukkig helemaal niet veranderd. Ook afgelopen maandag waren Marjan en ik de laatsten van ons gezelschap om het pand te verlaten. Maar toen moest ik aan de Ceintuurbaan nog wel die rot-trap op.
0 Comments